Μία 67-χρονη ασθενής εισήλθε στη μονάδα μας εξαιτίας πυρετού και δύσπνοιας. Σύμφωνα με τον ιατρικό της ιστορικό, είχε αναπτύξει καρκίνο του μαστού, ο οποίος αντιμετωπίστηκε με μαστεκτομή τον Νοέμβριο του 2003. Της χορηγήθηκε χημειοθεραπεία από το Δεκέμβριο του 2003 μέχρι τον Απρίλιο του 2004 (κάθε 21 ημέρες). Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε 30 κύκλους θεραπείας με ακτινοβολία.

Η ασθενής υποβλήθηκε στην τελευταία θεραπεία με ακτινοβολία τον Ιούνιο το 2004. Το Σεπτέμβριο του 2004 ανέπτυξε δυσκολία στην αναπνοή και ήπιο πυρετό (μέχρι 37,5ο C), τα οποία κρίθηκε ότι οφείλονται σε πνευμονίτιδα από ακτινοβολία. Της χορηγήθηκε θεραπεία με στεροειδή (methylprednisolone 16 mg κάθε 12ωρο για 1 εβδομάδα, με σταδιακή μείωση της δόσης και διακοπή μέσα σε ένα μήνα). Η ασθενής ένιωσε βελτίωση με τη θεραπεία αυτή. Ωστόσο ,3 μήνες αργότερα ανέπτυξε παρόμοια συμπτώματα για τα οποία της χορηγήθηκε πάλι methylprednisolone (16 mg κάθε 8ωρο,με σταδιακή μείωση της δόσης και διακοπή μέσα σε 3 μήνες), που οδήγησε πάλι στη βελτίωση των συμπτωμάτων της.

Το Φεβρουάριο του 2005 η ασθενής παραπονέθηκε πάλι για δύσπνοια και ήπιο πυρετό. Η φυσική εξέταση κατά την εισαγωγή έδειξε θερμοκρασία 37.7ο C και ως ακροαστικά ευρήματα ρεγχάζοντες στο δεξιό μέσο πνευμονικό πεδίο και στα κάτω πνευμονικά πεδία αμφοτερόπλευρα. Η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP) και η ΤΚΕ ήταν αυξημένες ,το ίδιο και ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων .Η ακτινογραφία θώρακος έδειξε ένα διήθημα κυρίως στον δεξιό μέσο και κατώτερο λοβό.

Διαβάστε τη διάγνωση